V.U.C.K., een stug team dat lastig te verslaan is
- Door: Marouscha van de Groep
Van Uitzonderlijk Constante Kwaliteiten
"V.U.C.K. staat voor 'Van Uitzonderlijke Constante Kwaliteiten' en is in 2003/2004 in de late uurtjes ontstaan tijdens een avondje doorzakken. Inmiddels doen we dus al zo'n 15 jaar mee. In die tijd hebben we drie keer de kwartfinale gehaald. In de beginjaren speelden we altijd met shirts van Kameroen. Eerst een aantal jaar mouwloos (dit had Kameroen destijds ook) en vervolgens met mouwen. Later zijn we overgestapt naar zwart met groen. Wij zijn als team gestart met Jacob van de Vuurst, Danny Horton, Paul van Twillert, Laurens Roos, Hilbert van de Mheen, Peter van Diermen en ikzelf. Destijds speelde we met elkaar in de A1 van Spakenburg. In verschillende samenstellingen hadden we in de jaren ervoor al eens meegedaan aan het BFV toernooi (Multiculturelen, Bierviltjes 2) maar we kozen er nu voor om voor onze eigen identiteit en samenstelling te gaan. Na een jaar of vijf zijn Jan Huisman en Klaas Koelewijn aangesloten. Hilbert is toen gestopt en Peter van Diermen is bij een ander team gaan spelen. De afgelopen jaren is Sander van Leeuwen ons komen versterken. Verder is Peter van Twillert er altijd wel bij voor de support en uiteraard de 3e helft. De kern is altijd hetzelfde gebleven.
De finaleavond is de doelstelling
In de beginjaren waren we als team ook nog op andere fronten actief zoals het BEV toernooi, handbal en jawel 'levend tafelvoetbal' (2 maal winst) op het Spuiplein, dat werd georganiseerd door de Krâplâp. Het gaat ons uiteraard om de prestatie, maar zeker ook om de gezelligheid in de kleedkamer en aan de bar. De finaleavond is de doelstelling. Het is en blijft altijd mooi om als speler deze avond mee te maken met dat vele publiek. Wel moeten we constateren dat we vaak als één van de eersten de dansvloer betreden als gevolg van een uitschakeling met penalty's en als laatste de dansvloer weer afgaan. In de afgelopen 15-16 jaar hebben we volgens mij twee keer de finaleavond niet weten te halen. Wat dat betreft kan je dus wel spreken van een 'constante' prestatie. Een andere constante factor is dat we er in al die jaren bijna altijd uitgevlogen zijn met penalty's. Qua mooie herinneringen kan ik me een jaar herinneren waarin we in de tussenronde zeven BFV titels uit het toernooi knikkerden. Achtereenvolgens vlogen Kama Sutra (5-1) en de Masters (1-0) eruit. Dit waren twee mooie potten. In de finaleavond strandden we echter in de kwartfinale en ja, we vlogen er weer met pingels uit. Waar we zeker geen moeite mee hebben is om de bus te parkeren en puur op de counter te spelen. Zo herinner ik me ook bij een wedstrijd tegen 'Later'. Dit was een team met twee oud-profs, welke we na een wedstrijd lang verdedigen met het publiek aan onze zijde versloegen met 1-0 in de laatste minuut. We zijn ook weleens eerste in de poule geworden met maar één of twee goals tegen. Daarom worden we altijd wel gezien als een stug team dat lastig te verslaan is.
Een hecht collectief
We zijn een hecht collectief en ik denk dat dat onze grootste kwaliteit is. Verder hebben we ook nooit de behoefte gehad om iemand van buiten de dorpsgrenzen aan ons team toe te voegen. Hier staat het BFV immers ook voor. De meesten van ons zijn door verschillende redenen voetballend minder of helemaal niet meer actief. Het begint hier en daar behoorlijk te piepen en te kraken. Zo hebben we besloten dat dit, zoals het er nu naar uitziet, ons laatste jaar gaat worden. We zitten dit jaar in een interessante poule met leuke teams dus dat worden vast weer enkele mooie avondjes. Al met al zien we weer uit naar weer een leuk en gezellig toernooi."