'Met Kama Sutra hebben we negen keer in de finale gestaan en vier keer gewonnen', zegt Martijn vol trots. Je kan dus zeggen dat het een topcombinatie van spelers was. 'Dat vonden we zelf wel ja!', lacht hij. 'De kern van ons team bestond uit een aantal jongens van het eerste van Eemdijk en Spakenburg. Ook zat er één rooie bij. Het was een gemixt team, maar de meesten hadden een blauwe achtergrond.' Een aantal van de mannen kennen elkaar al vanaf de kleuterschool, maar de meesten kwamen elkaar voor het eerst tegen op het voetbalveld. ''Je kan ons een echt vriendenteam noemen, want nog steeds komen we elkaar tegen op feestjes'', laat Martijn weten. Er is zelfs nog een Kama Sutra appgroep. De naam bestond al toen Martijn er na één jaar bij kwam. ''Bedacht door de enige echte Stefan Spring in 't Veld. Hij was het allereerste lid. Ik denk dat hij graag een 'shockerende' naam wilde, want het is leuk als je opvalt tussen de rest'', zegt Martijn.
Een aantal van de mannen kennen elkaar al vanaf de kleuterschool, maar de meesten kwamen elkaar voor het eerst tegen op het voetbalveld. 'Je kan ons een echt vriendenteam noemen, want nog steeds komen we elkaar tegen op feestjes', laat Martijn weten. Er is zelfs nog een Kama Sutra appgroep. De naam bestond al toen Martijn er na één jaar bij kwam. 'Bedacht door de enige echte Stefan Spring in 't Veld. Hij was het allereerste lid. Ik denk dat hij graag een 'shockerende' naam wilde, want het is leuk als je opvalt tussen de rest' zegt Martijn.
Meedoen aan het BFV was voor de mannen altijd het leukste moment van het jaar. De grootste concurrentie was in de beginjaren vooral het Monsterteam. ''Dat waren allemaal jongens uit het eerste van IJsselmeervogels. Gek genoeg speelden wij nooit een finale met ze: we kwamen ze altijd in de halve finale tegen. Toch was dat onze grootste concurrent'', beaamt Martijn. ''Als wij tegen elkaar moesten was dat de klapper van de avond. Eigenlijk een soort rood tegen blauw.''
Er is een toernooi geweest waarbij Martijn met één keer balcontact het toernooi heeft gewonnen. Hij vertelt graag over deze bizarre anekdote. 'Ik denk dat het de derde keer was dat we in de finale stonden', begint hij. 'Dit was tegen Senzano. Ik had het hele toernooi niet meegedaan, vanwege een blessure aan mijn knie, maar ik stond wel op de lijst.' De dag van de finaleavond brengt Martijn door op een botter. 'Ik had een feestje, maar mijn teamleden van Kama Sutra hielden mij wel steeds op de hoogte.' Martijn krijgt door dat Kama Sutra in de kwartfinale zit en komt dan toch kijken bij De Kuil. Kama Sutra komt in de finale terecht en het wordt gelijkspel tegen Sezano. 'Er werden penalty's genomen en normaliter nam ik die altijd. Een penalty kon ik met mijn blessure nog wel nemen.' En ja hoor: de laatste is voor Martijn en hij schiet de bal in de goal. 'Ik heb dus het hele toernooi één bal geraakt en toen hebben we het toernooi gewonnen. Hoe grappig is dat!', glundert hij.
Wat Martijn ook altijd is bijgebleven, zijn de uren die het team doorbracht in de kleedkamer. 'Die waren altijd het mooist. We pakten het altijd heel serieus aan: we hadden eigen liedjes en droegen altijd de nieuwste shirts van Italië', vertelt hij. 'Mijn vader was sporthalbeheerder en kneep altijd een oogje toe. Dan zaten we samen de wildste verhalen te vertellen en stond er een boxje aan met muziek. We bleven altijd nog uren in de kleedkamer hangen. Andere teams hoopten altijd dat ze tijdens de finaleavond bij ons in de kleedkamer zaten, omdat het daar altijd gezellig was.' Na al die jaren vindt Martijn dat er weinig is veranderd. 'Dat is juist zo leuk: het hele dorp kijkt uit naar het BFV: de hal zit altijd bomvol. En iedereen die ook maar iets met voetbal heeft, doet eraan mee', beaamt hij.
Nu moeten we Kama Sutra helaas missen op het toernooi. 'De laatste jaren was het echt een prestatie als we de finale haalde. Al gebeurde dat nog best vaak!', zegt Martijn. Toch lukt het winnen op een bepaald moment niet meer. 'Dat was het punt om ermee te stoppen. We komen nog wel altijd kijken voor de gezelligheid en mijn eigen zoon doet nu ook mee. Dat is wel heel erg leuk', sluit Martijn af